slonko - komentarze

Wczoraj, a dokładnie w nocy z poniedziałku na wtorek minęło pół roku od momentu, w którym coś się między nami zaczęło, w którym wszystko się zaczęło. Pół roku – dla mnie to dużo, bardzo dużo. To całe sześć miesięcy, a ja nadal nie wiem, co on do mnie czuje, a najgorsze jest to, że ostatnio zaczęłam mieć wątpliwości, co do moich uczuć. Doszłam do wniosku, że moje uczucia mogą być jakimś rodzajem przyzwyczajenia. Przyzwyczajenia do myśli, że Go kocham. Koleżanka powiedziała mi, że ja tak myślę, ponieważ chciałabym żeby to była prawda, a tymczasem nie mogę pozbyć się tego uczucia do Niego. No i teraz to ja już sama nie wiem…może ona ma rację? Być może w sobotę wszystko się wyjaśnić, ale może się zdarzyć, że nic się nie zmieni i dalej będę cierpieć, dalej nie będę tego wszystkiego pewna:(.

„Pytałam raz o smutek, o to, co się stało.
Pytałam raz o szczęście, kiedy do mnie zstąpi.
Zdawało mi się jednak, że echo powiedziało:
„Nie pójdę do nikogo, kto choć raz w to zwątpi”
Zamyśliłam się na chwilę nad tym, co mnie boli…
Poczułam jak coś kłuje w mym sercu i duszy,
Wiedziałam, że choć mogę cieszyć się do woli,
Nic prócz ciągłych cierpień już mnie nie poruszy…
I stoję nad przepaścią, otchłanią serca mego,
Waham się czy skoczyć, czy iść w drugą stronę.
I nagle pojawił się wiatr, jakby tchnienie tego,
Co spotka mnie za chwilę, nim cała utonę…”